دنیز ماه نی نی مامان و بابا

          دنیزجان:     بخواهی، داده خواهد شد.   بجویی، خواهی یافت.   بکوبی، در به رویت باز خواهد شد.   گشاده دست باش ،جاری باش ،كمك كن (مثل رود)     باشفقت و مهربان باش (مثل خورشید)         ...

      دوباره حس ورزشکاری خانمی گل کرده..............   این بار هم از بالای در خونه ی آنا اینا آویزون شدی...........   نمی دونم تا کی می خوای این قدت رو دراز تر کنی............   خونه ی هر کسی میرسی , کافیه که موقعیت برای آویزون شدن پیدا کنی........       ...

        آموخته ام ...... بهترين كلاس درس دنيا كلاسي است كه زير پاي پير ترين فرد دنياست . آ موخته ام ...... وقتي كه عاشق هستيد عشق شما در ظاهر نيز نمايان مي شود.  آموخته ام ...... تنها كسي كه مرا در زندگي شاد مي كند كسي است كه به من مي گويد : تومرا . شاد كردي . آموخته ام ...... داشتن كودكي كه در آغوش شما به خواب رفته زيباترين حسي است كه در دنيا وجود دارد . آموخته ام ...... كه هرگز نبايد به هديه اي از طرف كودكي ( نه ) گفت . آموخته ام ...... كه هميشه براي كسي كه به هيچ عنوان قادر به كمك كردنش نيستم دعا كنم .  آموخته ام ...... كه پول شخصيت نمي خرد . آموخته ام ...... كه تنها اتفاقات كوچ...

                       چه لطيف است حس آغازي دوباره،  و چه زيباست رسيدن دوباره به روز زيباي آغاز تنفس...   و چه اندازه عجيب است ، روز ابتداي بودن... و چه اندازه شيرين است امروز...   روز ميلاد...  روز تو!  روزي كه تو آغاز شدي!  تولدت مبارك عزیزم......             ...

    و اما ماجرای سیزده بدر.........       به علت مصادف شدن این روز با تولد بابایی هر سال جایی نمیریم و میشینیم خونه و واسه بابایی تولد میگیریم.......                 چون امسال اولین سالیه که تو خونه ی جدیدمون با عمو مهدی و خاله جون همسایه هستیم  و اونها هم نرفته بودن سیزده بدر , بنابراین تصمیم گرفتیم این روز رو تو حیاط خونمون بگذرونیم.......   فکر کردیم و تصمیم گرفتیم به جای اینکه بریم بیرون  و شاهد از بین رفتن طبیعت باشیم  بمونیم خونه و با یه کار عالی طبیعت و زنده کنیم......   بابایی و عمو مهدی رفت...

      خوشگل مامان بعد از یه حمام  2 ساعته , خسته و کوفته جلوی شوفاژ نشسته و داره استراحت میکنه.......        اگه داد و بیداد بنده نبود , به علت حضور اردک این حمام هرگز به پایان نمی رسید.......       و در آخر هم خداحافظ و رو بوسی دنی و اردک........                       ...

        گفتن دوستت دارم سه ثانیه طول میکشه                                  توضیح دادنش سه ساعت                                                    ثابت کردنش یه عمر     ...

      جوجه ی مامان             نمی دانم هر دفعه که می بینمت                                           ...تو زیباتر می شوی یا من عاشق تر......       ...

      اینم از قیافه ی دنیز بعد از به یاد آوردن ... اوف ها...     اوف اول:   زمین خوردنت تو حیاط بابابزرگ بابا   اوف دوم:   تو جلفا که رفته بودیم خونه ی دایی بابا واسه عید دیدنی شما نشسته بودین تو بغل آنا.چون اون هم مشغول صحبت کردن بود تو از این فرصت استفاده کرده و چاقو رو برداشته بودی و مشغول بریدن انگشت شست نازنین ات شده بودی.     اصلا هم جیک ات در نمی یومد.........     اون موقع متوجه شدم که سیب توی بشقاب خونی شده بود و خون داشت از دستت بیرون میومد.     هر موقع که جای زخماتو می دیدی دروغکی گریه میکردی و م...

        چون دنی کوشمولو توی این دو سال عمرش مرغ و خروس و بو قلمون و غاز رو از نزدیک ندیده بود....     با دیدن این همه پرنده جو گیر شده و نمی تونست خودش رو کنترل کنه..........     واسه همین هم هرجا اونا می پریدن اون هم دنبالشون میرفت........         ...